MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühürde sahtecilik ve karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : - Karşılıksız yararlanma suçundan CMK.nun 223/8. madde ve fıkrası gereğince açılan davanın düşürülme- sine,
- Mühürde sahtecilik suçundan beraatine,

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Mühürde sahtecilik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Katılan vekilinin, yokluğunda verilip 17.10.2011 tarihinde usulünce tebliği yapılan 30.09.2011 tarihli ilk hükme yönelik, 18.10.2011 havale tarihli dilekçesiyle temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından, bu karardan sonra 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi gereğince hırsızlık suçundan uyarlama yapılması için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın dosyayı mahkemesine iadesi üzerine, mahkemece, bu suçtan uyarlamaya konu edilecek bir durumun olmamasına rağmen, 10.10.2012 tarihli yeni bir karar verilmişse de, kurulan bu ikinci karar hukuki değerden yoksun kabul edilerek, söz konusu 30.09.2011 tarihli karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;

Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılanın suçun sabit olduğuna yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün oybirliğiyle (ONANMASINA),

2- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;

Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak:

Hakkında soruşturma başlamadan önce katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,

Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.