Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13814 Esas 2018/3151 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13814
Karar No: 2018/3151
Karar Tarihi: 01.03.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13814 Esas 2018/3151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın daha önceki suçları nedeniyle tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, sanık hakkında kanunun ilgili maddesi uygulanmamıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Sanığın suçunu işlediği kabul edilmiştir ve diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın cezası tamamlanıncaya kadar belirli haklardan yoksun bırakılması gerektiği göz önüne alınmadığı için karar bozulmuştur. Kanuna göre, sanık hapis cezasıyla mahkum olduğu sürece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından belirli haklardan mahrum bırakılmalıdır. Bu haklardan yoksun bırakılma cezası, sanığın cezasını tamamlamasına kadar devam etmelidir. Kanunun ilgili maddesi TCK 53/1(a), (c), (d), ve (e) bentlerinde yer almaktadır. Sanığın cezası tamamlandığında ise koşullu salıverilmesine karar verilmelidir.
13. Ceza Dairesi         2016/13814 E.  ,  2018/3151 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ : Yalova Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık O.. Y..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/03/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.