MAHKEMESİ : ... 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/09/2015 tarih ve 2014/178-2015/203 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin eğitim ve öğretim hizmetleriyle ilgili faaliyet göstermekte olduğunu, davalının adına tescilli 2007/47009 sayılı “...Konuşan Türkiye” ibareli ve 2007/47010 sayılı “Konuşan Türkiye” ibareli markalarını 41. sınıfta kullanmadığını, söz konusu markalarının tescil tarihinden itibaren 5 yıldan uzun bir süre geçtiğini ileri sürerek davalı markalarının 5 yıl aralıksız kullanmama nedeniyle 41. sınıftaki “eğitim-öğretim hizmetleri, sempozyum, konferans, kongre, seminer düzenleme hizmetleri, dergi, kitap, gazete vb yayınlama hizmetleri” yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin tanınmış bir şirket olduğunu, radyo yayıncılığı faaliyeti kapsamında pek çok eğitim öğretim organizasyonuna sponsor olduğunu ve markalarını kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının markalarını sponsorluk faaliyetleri kapsamında 41. sınıfta yer alan dava konusu hizmetler ile ilgili etkinliklerde kullanılmasının KHK’nın 14. maddesi anlamında bir kullanım olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı adına tescilli “...Konuşan Türkiye“ ibareli ve “Konuşan Türkiye” ibareli markaların 41. sınıftaki “eğitim-öğretim hizmetleri, sempozyum, konferans, kongre, seminer düzenleme hizmetleri, dergi, kitap, gazete vb yayınlama hizmetleri” yönünden 556 sayılı KHK’nın 14. maddesi uyarınca kullanmama nedeniyle iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, kullanmama nedenine dayalı markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde 556 sayılı KHK’nın 14. maddesi gereğince markanın kullanmama nedeniyle iptaline karar verilmiştir. Ancak, karar tarihinden sonra 06.01.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 14.12.2016 tarihli 2016/148 esas ve 2016/189 karar sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin iptaline karar verilmiştir. Bu durumda, Anayasa Mahkemesi"nin anılan iptal kararı değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.

2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün resen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.