Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Bonoya dayalı olarak, borçlunun ikametgahının bulunduğu yerdeki genel yetkili icra dairesinde (HUMK. 9.md.), bonoda öngörülen ödeme yerinde, TTK"nun 689/3. maddesine göre ödeme yeri gösterilmeyen bonoda, ödeme yerinin, keşide yeri olduğunun kabulü gerekeceğinden, bononun tanzim yerinde, ayrıca bonoda yetkili olarak belirlenen icra dairesinin bulunduğu yerde icra takibi yapılabilir.
Takibe konu edilen bonolarda keşideci adresi olarak "Fethiye" yazıldığı, borçluya ödeme emrinin "Fethiye" adresinde tebliğ edildiği görülmektedir. Yukarıda açıklanan maddelere göre, bonoya dayanan takiplerin borçlunun ikametgahının bulunduğu yerdeki icra dairesinde, bonoda öngörülen yetkili icra dairesinde, bonoda öngörülen ödeme yerinde yahut bonoda ödeme yeri gösterilmemişse, bononun düzenlendiği yerde takip yapılabilir. Bu yerlerden birini tercih etme hakkı alacaklıya aittir.
İİK.nun 50. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken HUMK.nun 12. maddesi gereğince ihtiyati haciz kararından sonra bu kararın dayanağı olan alacak davası haciz kararını veren mahkemede de açılabilir. Anılan hüküm icra dairelerinin yetkisini belirlemede de geçerlidir.
Somut olayda, alacaklı vekili tarafından icra takibine Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/240 D. iş sayılı ve 04.04.2011 tarihli ihtiyati haciz kararına dayanılarak, 07.04.2011 tarihinde başlandığı ve örnek (10) ödeme emri tebliği üzerine borçlu vekilinin 20.04.2011 tarihinde ve yasal sürede icra mahkemesine başvurarak Antalya İcra Dairesinin yetkisine itiraz ettiği, 17.05.2011 tarihinde Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verildiği görülmektedir.
Kural olarak icra mahkemesince itiraz tarihinde mevcut olmayan bir mahkeme kararı bekletici mesele yapılarak sonuca gidilemez. Dolayısıyla, borçlunun itirazında, ihtiyati haciz kararına itiraz ettiğini bildirmesi durumunda, mahkemece bu itirazın sonucu beklenerek yetki itirazı hakkında karar verilemez. Ancak, itiraz süresi içinde ihtiyati haciz kararının kaldırılmış olması halinde, bu durumun mahkemece nazara alınması gerekir. Ne var ki mahkemece bekletici mesele yapılmamış olmakla beraber, icra mahkemesince karar verilmesinden önce ihtiyati haczin kaldırılmış olması durumunda, böyle bir maddi olgun
mahkemece yok sayılmasının kabulü de mümkün değildir. Dairemizin değişen ve yeniden oluşan içtihatlarında, icra mahkemesince, karar tarihinde mevcut olan bu şekildeki bir maddi olgunun dikkate alınarak icra dairesinin yetkisini belirlemede ihtiyati haciz kararının nazara alınmaması gerektiği sonucuna varılmıştır. Somut olayda her ne kadar alacaklı tarafından icra takibine Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/240 D. iş sayılı ve 04.04.2011 tarihli ihtiyati haciz kararına dayanılarak başlanılmış ise de, icra mahkemesinin karar tarihi olan 07.06.2011 tarihinden önce 17.05.2011 tarihinde Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince ihtiyati haczin kaldırılmasına karar verildiğine ve bu karar dosya içinde mevcut olduğuna göre, artık anılan ihtiyati haciz kararı icra dairesinin yetkisini belirlemede dikkate alınamaz.
O halde mahkemece yetki itirazının kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde ihtiyati haciz kararından bahisle yetki itirazının reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/06/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.
