Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7920 Esas 2019/2924 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7920
Karar No: 2019/2924
Karar Tarihi: 04.03.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7920 Esas 2019/2924 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık, sevk ettiği araçla trafik kazasına sebep olmuş ve tespit edilen alkol oranı 71 promil olarak belirlenmiştir. Ancak mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından yapılan temyiz sonucunda, sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan beraat etmiştir. Mahkeme, atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu göz önünde bulundurulmasına rağmen, Türk Ceza Kanunu'nun ilgili hükümleri uygulanması gereken durumda sanığın beraat ettiğine karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 48/7. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2018/7920 E. , 2019/2924 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraat

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki araçla seyir halinde iken maddi hasarlı trafik kazasına sebebiyet verdiği, yapılan alkol ölçümünde 71 promil alkollü olduğunun tespit edildiği anlaşılmakla, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 48/7. maddesindeki “Hususi otomobil sürücüleri bakımından 0.50 promilin, diğer araç sürücüleri bakımından 0.20 promilin üzerinde alkollü olan sürücülerin trafik kazasına sebebiyet vermesi hâlinde, ayrıca Türk Ceza Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme karşısında, atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu gözetilmeksizin, sanığın mahkumiyeti yerine, yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.