Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7248 Esas 2019/2915 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 50/1-a, 52/1-2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın yerleşim yeri dışında, tek yönlü, asfalt kaplama yolda seyir halindeyken orta şeritten sağ şeride manevra yapması ile arkasından gelmekte olan aracın kendisine çarpmasına ve çarpma neticesinde arkadan gelen araç içerisinde yolcu olarak bulunan ..."nın vefat etmesine, araç sürücüsü ..."nün ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda; sanığın bir kişinin ölümünden ve bir kişinin de yaralanmasından sorumlu tutularak TCK"nın 85/2. maddesinde düzenlenen suçtan cezalandırılması ayrıca atılı suçun TCK"nın 85/2. maddesi kapsamında kaldığından davaya bakmakla görevli mahkemenin 5235 sayılı Kanunun 12. maddesi gereğince Ağır Ceza Mahkemesi olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekeceği düşünülmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup; hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.