Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/3681 Esas 2018/9621 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı işverence geçerli bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve 2012 Mayıs ayı ücret alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı işveren, davacının iş akdinin devamsızlık nedeni ile haklı olarak feshedildiğini beyanla davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş akdinin işverence haklı nedenle sona erdirildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatının reddi ile sair alacakların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin ulusal bayram genel tatil, fazla mesai ve ücret alacaklarının kabulüne karar verilmiştir. Söz konusu alacaklar için işverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda, istekle bağlı olarak temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Bunun dışında dava veya ıslah tarihlerinden itibaren talep edilen miktarlarla sınırlı olarak faize karar verilmelidir.
Somut olay yönünden davacı tarafından davalıya 08.06.2012 tarihli ihtarnamesi ile işçilik hak ve alacaklarının ödenmesi için bir günlük mehil tayin edilmiştir. İhtarname ekindeki tebliğ mazbatasından ihtarnamenin işverence 09.06.2012 tarihinde tebliğ alındığı anlaşılmakta olup, davacı tarafından temerrüt tarihinin 12.06.2012 olduğu ve alacaklara bu tarihten itibaren faiz yürütülmesi talep edilmiştir. Bu ihtar ile davalı işveren dava tarihinden önce temerrüde düşürülmüştür. Talep doğrultusunda temerrüt tarihi olarak 12.06.2012 tarihinden itibaren faize karar verilmemiş olması hatalı olmuştur. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasının 1. bendinin tümümün çıkarılarak yerine;
“1- Davanın KISMEN KABULÜ İLE,
A-) Net 7.811,59 TL fazla mesai ücreti alacağının temerrüt tarihi olan 12.06.2012 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
B-) Net 504,58 TL UBGT alacağının temerrüt tarihi olan 12.06.2012 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
C-) Net 494,45 TL ücret alacağının temerrüt tarihi olan 12.06.2012 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
Davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, ” ifadesinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine 24.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.