MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/02/2015 tarih ve 2014/792-2015/121 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında lojistik(nakliye) sözleşmesi yapıldığını, bu sözleşme ile davalıya ait ürün ve malların ilgililerine dağıtımının gerçekleştirileceğinin taahhüt edildiğini ve nakliyesi yapılacak malların güvencesi olarak 100.000,00 TL tutarında teminat mektubunun davalıya verildiğini, ancak davalının nakliye işini başka bir şirkete yaptırmaya başladığını, buna rağmen davalının müvekkili tarafından verilen teminat mektubunu 18/03/2013 tarihinde haksız şekilde bozdurarak 19.468,17 TL kısmi tahsilat yaptığını ileri sürerek 19.468,17 TL"nin 18/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı arasında lojistik sözleşmesi haricinde ticari ilişkinin de bulunduğunu, bu ticari ilişkiden dolayı cari hesap alacağının teminatı olarak teminat mektubunun alındığını, cari hesap alacağının tahsil edilememesinden dolayı teminat senedinin bozdurularak 19.468,17 TL"nin tahsil edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında ticari ilişkinin bulunduğu, tarafların ticari defterlerinin incelenmesi sonucunda davacının davalıya borcu olmamasına rağmen teminat mektubunun haksız bozdurulduğunun tespit edildiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 19.468,17 TL"nin 19/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 997,41 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.