
Esas No: 2014/9016
Karar No: 2017/3881
Karar Tarihi: 13.09.2017
Hırsızlık - mala zarar verme - kasten yaralama üç kez - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit sanık ; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9016 Esas 2017/3881 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, kasten yaralama (üç kez), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit (sanık ...); kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama (sanık ...)
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece 08.05.2012 günü verilen hükümlerin 1412 sayılı CMUK"nın 310/3. maddesinde öngörülüp tefhimden işlemeye başlayan bir aylık kanuni süresinden sonra ibraz edilen 18.09.2012 tarihli dilekçeyle O Yer Cumuriyet Savcısı tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar müdafilerinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama (iki kez) suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık ... hakkında atılı suçlardan doğrudan tayin edilen 2.000"er TL adli para cezalarının miktarları itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... hakkında hırsızlık ve sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hırsızlık suçunda sonuç cezanın 2 yıl 2 ay 20 gün yerine, 2 yıl 1 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 86/1, 87/3, 62. maddelerinin tatbiki neticesinde 11 ay 20 gün yerine 1 yıl 1 ay 25 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında TCK"nın 62. maddesinin uygulanması ile ilgili paragrafta bulunan "1 yıl 1 ay 25 gün" ibaresinin çıkartılarak yerine "11 ay 20 gün" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanığın, hürriyetini kısıtladığı sırada mağdura bıçak gösterdikten sonra söylediği tehdit içerikli sözlerin TCK"nın 109. maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun tehdit unsuru kapsamında kaldığı gözetilmeden, her iki suçtan ayrı ayrı mahkûmiyet kararları verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.