Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14718 Esas 2020/2311 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 142/2-h maddesi gereğince belirlenen 5 yıl hapis cezası üzerinden TCK’nın 143/1. maddesi gereğince 1/6 oranında arttırım yapıldığı belirtildiği halde 7 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedildiği anlaşılmakta ise de suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile değişik TCK"nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında arttırım yapılması gerektiğinden eylemin gece vakti gerçekleştirilmesi nedeniyle arttırılan ceza netice itibariyle doğru olduğundan; dosya kapsamına göre iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümde TCK"nın 53/4. maddesi gereğince aynı Kanun"un 53/1. fıkrasında düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanığın hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan İzmir 1 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; duruşmadan bağışık tutulmak istediğine dair bir talebi olmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükümlerin açıklandığı 17/09/2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.