Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12409 Esas 2018/7770 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12409
Karar No: 2018/7770
Karar Tarihi: 09.10.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12409 Esas 2018/7770 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası olduğu halde tekerrür hükümlerinin uygulanmaması kararlaştırılmıştır. Sürücü belgesindeki sahtecilik kolaylıkla fark edilemeyecek nitelikte olduğu için ifşa edilmemiştir. Sanık tarafından yapılan diğer temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi ve yargılama giderlerinin hesaplanması konularında uygulamada yeniden değerlendirmeler yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Hüküm fıkrasında bu konuların düzeltilerek yeniden onaylanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 321. ve 322. maddeleri
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324/4. maddesi olarak belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/12409 E. , 2018/7770 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Suça konu sürücü belgesinin dosya arasında bulunması nedeniyle belge üzerinde heyet olarak yapılan incelemede, soğuk damga izinin belgeye de taşacak şekilde fotoğraf üzerinde bulunduğu ve yapılan sahteciliğin ilk bakışta ve kolaylıkla fark edilemeyecek nitelikte olduğu, bu nedenle inceleme konusu sürücü belgesinin aldatma niteliğinin bulunduğu anlaşıldığından , tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

2-Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun‘nun 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazine üzerinde bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tümden çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile oluşan durumuna göre sanık hakkında TCK"nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması ve yargılama giderlerine ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “3,85 TL yargılama giderinin, hüküm tarihi itibarıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan -20,00 TL"den- daha az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi gereğince hazine üzerinde bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.