Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1508 Esas 2020/19187 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1508
Karar No: 2020/19187
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1508 Esas 2020/19187 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Hükümde, bir nakil aracının müsaderesine karar verilmiştir. Ancak iddianamede müsaderesi talep edilmeyen başka bir nakil araç hakkında herhangi bir hüküm kurulmamıştır. Bu nedenle, inceleme yapılamayacağı sonucuna varılmıştır.
Sanık, aynı zamanda temyiz talebinde bulunmuştur. Mahkumiyet kararı incelenirken, sonrasında yürürlüğe giren bir yasanın sanık lehine hükümler içerdiği belirlenmiştir. Bu nedenle, yasal koşulların incelenerek uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kararda açıklandığı gibi, 5237 sayılı TCK’nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir.
Bu nedenle, sanık hakkında hüküm tesis edilirken yanlış bir şekilde yasa hükümleri göz ardı edilmiştir. Ayrıca, katılanın vekili adına maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmedilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kararda detaylı olarak bah

7. Ceza Dairesi 2018/1508 E. , 2020/19187 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin nakil aracının müsaderesine hasren temyiz ettiği gözetilerek yapılan incelemede;
İddianamede müsaderesi talep edilmeyen nakil aracı hakkında mahkemece herhangi bir hüküm kurulmadığından ve bu suretle incelemeye konu hüküm bulunmadığından temyiz incelemesi yapılmasına yer olmadığına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
II) Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz talebinin maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücreti verilmesine hükmedilmesi ile sınırlı, sanık ...’ın mahkumiyete yönelik temyizleri üzerine yapılan incelemede ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa"nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması, yine 3/22. fıkrasının da uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan ... İdaresi adına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.