Yargıtay - Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8138 Esas 2018/7769 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8138
Karar No: 2018/7769
Karar Tarihi: 09.10.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8138 Esas 2018/7769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir vergi usul kanununa muhalefet suçuyla ilgili olarak verilen kararda, suça konu fatura suretleri üzerinde yapılan gözlem sonucunda, faturaların 213 sayılı kanunun 230. maddesinde belirtilen şekil şartlarını taşıdığı belirlendiği ve tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmediği belirtildi. Yargılama neticesinde, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedildi ancak cezanın hesaplanmasında yapılan yazım hatası nedeniyle verilen cezada düzeltme yapılması ve Anayasa Mahkemesi'nin 2015 tarihli kararı doğrultusunda uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda, TCK 53. maddesi detaylı bir şekilde ele alındı ve sanık hakkında hangi maddelerin uygulanacağı belirtildi. Detaylı olarak belirtilen kanun maddeleri: 213 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nin 43. ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2016/8138 E. , 2018/7769 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya kapsamından asılları emanette bulunduğu anlaşılan suça konu fatura suretleri üzerinde Heyetçe yapılan gözlemde, faturaların 213 sayılı Kanun"un 230. maddesinde ön görülen şekil şartlarını taşıdığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki 1 numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi ile artırım yapılırken ceza doğru olarak belirlendiği halde, yazım hatası sonucu artırım oranının "1/4" yerine "1/6" olarak yazılması,
2-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tümden çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile oluşan durumuna göre sanık hakkında TCK"nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi; hüküm fıkrasında TCK 43. maddesinin uygulandığı bölümdeki "1/6" ibaresinin çıkartılarak yerine "1/4" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.