Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/20459 Esas 2017/9991 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, sigorta başlangıç tarihinin 16/11/1985 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.



K A R A R
1- Yerel Mahkeme, davacı vekilinin 27.09.2016 tarihinde tefhim edilen kararı temyiz dilekçesinin süresinde olmadığından bahisle 29.11.2016 tarihli ek kararı ile davacının temyiz isteminin reddine karar vermiştir.
Davacı vekili, 05.12.2016 tarihinde tebliğ edilen temyiz talebinin reddine dair ek kararı, 08.12.2016 tarihinde süresinde temyiz etmiştir.
Temyiz edilen gerekçeli kararın 27.10.2016 tarihinde tebliğ edildiği, davacı vekilinin 14.10.2016 tarihli temyiz istemi hükmün tebliğ tarihine göre ve ayrıca istinaf harcı yatırılan 05.10.2016 tarihinde verdiği istinaf başvuru dilekçesinin aynı zamanda temyiz dilekçesi olarak dikkate alınması gerektiğinden yasal süresinde temyiz başvurusunun yapıldığı anlaşılmakla temyiz isteminin reddine dair 2016/192E, 2016/239K sayılı, 29.11.2016 tarihli ek kararın bozularak kaldırılması ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/son maddesi gereğince asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesi gerekir.
2-İşin esasına gelince; Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine 30.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.


...