KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: A- Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde; Tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ..."nun temyiz isteğinin REDDİNE, B- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde ise; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Dosyaya yansıyan olayda, sanığın katılana yönelik iddianamede gösterilen beyanlarının nezaketsiz ve kaba söz sınırlarını aşması, hakaret suçunun unsurları itibariyle oluşması ve hüküm gerekçesine göre tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçlarında; temel cezanın doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesi gereğince tayini yerine aynı Kanun"un 125/1. maddesi ile belirlenip daha sonra arttırım yapılmış ise de, sonuç cezanın değişmemesi nedeniyle bozmayı gerektirmediği, Anlaşıldığından, sanık ..."nun ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 19/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.