7. Ceza Dairesi Esas No: 2018/12368 Karar No: 2021/3044 Karar Tarihi: 01.03.2021
4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12368 Esas 2021/3044 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından verilen bir karar incelenmiştir. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve Türk Milleti adına gereği görüşülmüştür. Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın mahkumiyet hükmü incelenmiş ve suçun 4733 sayılı Yasaya aykırılık olduğu tespit edilmiştir. Ancak, suça ilişkin düzenleme 6455 sayılı Yasa ile değiştirildiği için sanık lehine düzenlemeler yapılmıştır. Sonuç olarak, sanığın hukuki durumunun tayini ve takdiri yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçu kapsamında olan 8/4. madde, 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10, 3/18, 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 6455 sayılı Yasa, 6545 sayılı Yasa, 7242 sayılı Yasa ve 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321. maddeleri kararda geçmektedir.
7. Ceza Dairesi 2018/12368 E. , 2021/3044 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın sahibine iadesine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I) Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede; Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, II)Sanık ..."ın hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle, Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 01/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.