Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5068 Esas 2018/7758 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5068
Karar No: 2018/7758

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5068 Esas 2018/7758 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Başkent Dekorasyon İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret A.Ş.'nin yetkili olarak görünmesine rağmen şirkete ilişkin hiçbir belgede imzasının olmadığını savunmuştur. Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçu nedeniyle açılan kamu davası sonucunda, maddi gerçeğin açığa kavuşturulması ve delillerin titizlikle incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya içerisinde ise sanığın yetkili olduğu şirket tarafından matbaaya bastırılan faturaların sıra numarasının, suça konu olan faturalar ile uyuşmaması ve 2007 takvim yılına ilişkin faturaların dosya içerisinde yer almaması bir takım soru işaretlerine neden olmuştur. Dosyada eksik araştırma ve inceleme yapılmış olması nedeniyle, mahkeme kararı yerinde görülmemiştir ve bozulmuştur.
Kanun maddeleri: Vergi Usul Kanunu, Türk Ceza Kanunu (TCK) 58/6, 5237 sayılı TCK, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMUK), TCK 53.

11. Ceza Dairesi 2018/5068 E. , 2018/7758 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Başkent Dekorasyon İnş. Taah. Sanayi ve Ticaret AŞ."nin yetkilisi olan sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın, şirketin yetkilisi olarak göründüğünü ancak şirkete ilişkin hiç bir belgede imzasının olmadığını, yoklama tutanaklarında adına atılı imzanın ve faturalardaki imzaların kendisine ait olmadığını savunması, dosya içerisinde 2006 takvim yılında ... Yapı Malzemeleri Ldt. Şti. adına düzenlenen faturalar bulunmakla birlikte söz konusu faturalardaki sıra numarasının sanığın yetkilisi olduğu şirket tarafından matbaaya bastırılan faturaların sıra numarası ile uyuşmaması, 2007 takvim yılına ilişkin faturaların ise dosyada yer almaması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; her takvim yılına ilişkin suça konu fatura asıl veya onaylı örneklerinden kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, suça konu faturaları kullanan mükellefler veya şirketler haklarında vergi incelemesi yapılıp yapılmadığı, ilgili şirket yetkilileri veya mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığı sorulup, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, sanığın yazı ve imza örnekleri temin edilerek, suça konu faturalardaki, yoklama fişlerindeki, matbaa basım formlarındaki yazı ve imzaların aidiyeti yönünden uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması, suça konu faturaları kullanan şirket yetkilileri veya mükellefler tanık olarak dinlenilerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de; T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK.nin 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.10. 2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.