13. Ceza Dairesi Esas No: 2016/8271 Karar No: 2018/3088 Karar Tarihi: 28.02.2018
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/8271 Esas 2018/3088 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçu sebebiyle suça sürüklenen çocuk hakkında verilen \"hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına\" ilişkin kararın kesinleştiğini ancak denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmediği için \"hükmün açıklanmasına yer olmadığına\" karar verildiğini belirtti. Suç ortağı sanık hakkında ise TCK'nın 53. maddesine yer verilmediği ancak Anayasa Mahkemesi'nin kısmi iptal kararı göz önünde bulundurularak bu maddenin infaz aşamasında uygulanabilmesine karar verildiği ifade edildi. Suça sürüklenen çocuk hakkında ise TCK'nın 43. Maddesinin ve TCK'nın 143. maddesinden önce TCK'nın 61. maddesine aykırı uygulama yapıldığı ve bu nedenle ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmadığı kaydedildi. Kanun maddeleri: 5271 Sayılı CMK'nın 231/5. maddesi, TCK'nın 191/1, 53, 43 ve 143. maddeleri.
13. Ceza Dairesi 2016/8271 E. , 2018/3088 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 1-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Suça sürüklenen çocuk hakkında suç eşyasının satın alınması veya bulundurulması suçundan 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen ""hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına"" ilişkin verilen karar 14.09.2011 tarihinde kesinleştiği ve deneme süresi içerisinde 31.12.2011 tarihinde işlediği TCK"nın 191/1 maddesi kapsamındaki suç nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği ve kararın kesinleşmesi üzerine ihbarda bulunulduğu ancak denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç nedeniyle kesinleşmiş mahkumiyet hükmü olmadığından ""hükmün açıklanmasına yer olmadığına ""karar verildiği ve bu kararın suça sürüklenen çocuk ... müdafii tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesine 06.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Yasa ile ek fıkrası uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin bu konudaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 2-Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Sanık ... hakkındaki kararda TCK"nın 53. maddesine yer verilmemiş ise de; Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı gözetilmek suretiyle TCK"nın 53. maddesinin, infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür. Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hüküm kurulurken TCK"nın 43. Maddesinin, TCK"nın 143. maddesinden önce uygulanması suretiyle TCK"nın 61. maddesine aykırı uygulama yapılması, sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiilerinin temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.