7. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1538 Karar No: 2020/19178 Karar Tarihi: 21.12.2020
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1538 Esas 2020/19178 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Temyiz başvurusu sonucu yapılan incelemede, yerel mahkemenin sanık hakkındaki hüküm tesisi sırasında, geçmişte yürürlükte olan ve sonradan değiştirilen bir yasa maddesi doğrultusunda karar vermesinin yanlış olduğu görülmüştür. Yapılan düzenlemelerin de sanık lehine olduğu belirtilerek, yerel mahkemenin yasal koşulların oluşup oluşmadığını değerlendirmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasa'nın geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilmelidir. Bu kanun maddelerinin neler içerdiği belirtilmemiştir.
7. Ceza Dairesi 2018/1538 E. , 2020/19178 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; Sanık hakkında kurulan hükümlerden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, Kabule göre de; 1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması, yine 3/22. fıkrasının da uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 21.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.