Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5349 Esas 2019/16869 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5349
Karar No: 2019/16869
Karar Tarihi: 31.10.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5349 Esas 2019/16869 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık tarafından iş yerinden malzeme çalındığı ve daha sonra taksiyle oradan uzaklaşıldığı belirtiliyor. Sanık suçunu kabul etmiş ve aldığı ceza mahkeme tarafından onanmış. Ancak kararda suç adının yanlış yazıldığı ve zamanın doğru şekilde hesaplanmadığı belirtiliyor. Sanığa verilen cezaların, TCK 143. ve 116/4. maddeleri uyarınca artırılması gerektiği vurgulanırken, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi için verdiği kararın da gözetilmesi gerektiği belirtiliyor. Bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği vurgulanıyor. Detaylı olarak belirtilen kanun maddeleri TCK 143. ve 116/4. maddeleri dir.

2. Ceza Dairesi 2019/5349 E. , 2019/16869 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç adının iş yeri dokunulmazlığını bozma yerine konut dokunulmazlığını bozma olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, dosyada yargılanan ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık ...’ın kollukta müdafii huzurunda alınan ifadesinde; saat 04.00 sıralarında şikayetçiye ait işyeri önüne geldiklerini ve darabaları yarı açık ve kapısı kırık vaziyette gördüklerini ve içeriye girerek içinde çeşitli malzemelerin bulunduğu poşetleri aldıklarını ve cadde üzerinde bulunan taksi çağırma ziline basarak sanık ... İle birlikte beklediklerini yaklaşık 10 dakika sonra caddeden geçen bir taksiyi durdurarak bagajına malzemeleri yükleyerek oradan uzaklaştıklarını belirttiği ve olayın görgü tanıkları... ve ...’in sanıkların saat 05.30 sıralarında ellerinde poşetlerle taksiye bindiklerini beyan ettikleri, sanıkların işyerinde kaldıkları süre, taksi çağıra ve bekleme süresi ve suç tarihinde kış saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP"tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 05.15"de bittiğinin anlaşılması karşısında; eyleminin gece gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezada TCK"nın 143.maddesi gereğince artırım yapılması ve sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan ise aynı Kanunun 116/4. maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere,gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 31/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.