Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1540 Esas 2020/19173 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1540
Karar No: 2020/19173
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1540 Esas 2020/19173 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Mahkemenin gerekçesiz hüküm kurduğu, iddia, savunma ve delillerin açıkça belirtilip tartışılmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanık lehine olarak yayımlanan bir yasada cezaların indirilmesine yönelik düzenleme yapıldığı ancak uygulanıp uygulanmayacağının yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir. Sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilirken denetime ve infaza olanak verecek şekilde yeniden hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı Yasanın 34, 230 ve 289/g madde ve fıkraları, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi ve 5/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5271 sayılı CMK'nun 231/11. maddesi sayılmıştır.

7. Ceza Dairesi 2018/1540 E. , 2020/19173 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Mahkemelerin her türlü kararının gerekçeli olması Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı Yasanın 34, 230 ve 289/g madde ve fıkralarının amir hükmü olduğu dikkate alınarak, kararda iddia, savunma, sanığın leh ve aleyhindeki delillerin açıkça belirtilip tartışılarak, suçun yasal ögelerinin gösterilmesi gerektiği hususuna uyulmadan yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
Kabule göre ;
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3-5271 sayılı CMK.nun 231/11. maddesine göre sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilirken denetime ve infaza olanak verecek şekilde davaya konu eşya ve nakil aracı hakkında yeniden hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 21.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.