MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Tasarruf Yetkisinin Sınırlandırılması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın davalının birlik görevlerini yapmadığını ve edinilen malları kaçırma amacı olduğunu iddia ederek Türk Medeni Kanunu"nun 199. maddesi gereğince davalının tasarruf yetkisinin sınırlandırılmasını talep etmiş, mahkemece herhangi bir delil toplanmadan " bu tür davalarda taraflardan birisinin elden çıkartılmasından endişe ettiği malların üzerine tedbir konulmasını, elden çıkarılmasının rızaya bağlanmasını talep edebileceği, bunun için kesin olarak ispat edilebilir durum olmasına gerek olmadığı ve taraflardan birinin bu yöndeki şüphesi ve talebi yeterli olduğu" gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
İspat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. (HMK m. 190/1) Kanunda öngörülen istisnalar dışında, hâkim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz ve onları hatırlatabilecek davranışlarda dahi bulunamaz. Kanunla belirtilen durumlar dışında, hâkim, kendiliğinden delil toplayamaz (HMK m. 25) Hukuk Muhakemeleri Kanununa göre davacının iddiasının dayanağı olan bütün vakıaların sıra numarası altında açık özetleri ile iddia edilen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceği dava dilekçesinde bulunmalıdır (HMK m. 119/l-e-f). Somut olayda davacı kadın ailenin ekonomik varlığının tehlikeye düştüğünü veya davalının evlilik birliğinden doğan malî bir yükümlülüğü yerine getirmediği konusunda dayandığı vakıaları hangi delillerle ispat edeceğini usulüne uygun şekilde bildirmemiş, davasını ispatlayamamıştır. Tasarruf yetkisinin sınırlandırılmasına ilişkin davalarda herhangi bir delile gerek duymadan yalnızca davacının isteği dikkate alınarak kabul kararı verileceğine ilişkin yasal bir düzenleme bulunmamaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 30.10.2017 (Pzt.)