Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4950 Esas 2019/2852 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Maddi tazminat talebinin reddine, 50.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, ""Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" olan dava türünün ""Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi"" olarak yazılması ile ""Suç yeri: Ankara"" ve ""Davacı: K.H."" ibarelerine yer verilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları kabul edilmiş, nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp değerlendirildiğinde, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olduğu, aynı konu ve nedene dayalı olarak açılmış başka bir dava bulunup bulunmadığının mahkemece Maliye Bakanlığı Başhukuk Müşavirliği ve Muhakemat Genel Müdürlüğünden sorulduğu ve Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sırasında Uyap sistemi üzerinden yapılan araştırmaya göre de aynı konu ve nedene dayalı olarak davacı tarafça açılmış başka bir davanın bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Karar tarihi itibariyle 694 sayılı KHK ile 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde yapılan değişiklik öncesindeki düzenleme dikkate alınarak, davacı lehine hükmedilen tazminat miktarı üzerinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin üçüncü kısmında yer verilen oranlar esas alınarak nispi vekalet ücretine hükmolunması gerekirken, bu miktarın altında kalacak şekilde maktu vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün
bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün vekalet ücretine ilişkin fıkrasının içeriği hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine ""Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 5.800 TL nispi vekalet ücretinin davalı ... Hazinesinden alınarak davacıya verilmesine"" cümlesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.03.3019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.