Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7409 Esas 2018/7723 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7409
Karar No: 2018/7723
Karar Tarihi: 08.10.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7409 Esas 2018/7723 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçuyla mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm istem gibi onanmıştır. Diğer bir sanık hakkında ise aynı suçlamalar yapılmış ancak sanığın suçlamayı kabul etmediği için bilirkişi incelemesi yapılmadan eksik araştırma sonucu mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'dur. Ayrıca Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı da uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek karara etki etmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/7409 E. , 2018/7723 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında “23.05.2011“ olarak yanlış yazılan suç tarihinin, “14.02.2012“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1- Sanık ...‘in 39 EV 104 plaka sayılı araca ait motorlu araç trafik belgesinin arka yüzündeki araç muayene işlemlerini sahte olarak düzenlemek sureti ile resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın aşamalarda diğer sanık ...‘ü tanımadığını, yalnızca Susurluk Orman İşletme Şefliğinde nakliye teskeresi alırken, 39 plaka bir aracın şoförünün isminin Himmet olduğunu bildiğini, bu kişiden para ve ruhsat alarak muayene işlemini yaptırmadığını beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanığın mukayeseye esas samimi imza ve yazı örneklerinin ilgili kurumlardan celbi ile huzurda imza-yazı örnekleri de alınmak suretiyle suça konu belge üzerinde yer alan imza, yazı ve rakamların sanığa aidiyeti hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılarak, belgeler üzerindeki imza ve yazıların sanığın eli ürünü olmadığının tespiti halinde, diğer sanığın atfı cürmü dışında sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delillerin bulunmadığı gözetilerek beraat kararı verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.