Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/2683 Esas 2014/4106 Karar Sayılı İlamı

İhbarname No : KYB-2014/23783

6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a muhalefet suçundan sanık A.. M..’ın, anılan Kanun’un 13/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375 Yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, Kartal 1. Asliye Ceza (kapatılan) Mahkemesinin 15.06.2010 tarihli ve 2008/433 esas, 2010/531 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasına, 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un 13/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52. maddeleri uyarınca hapis cezasından çevrilen 6.000 Türk Lirası ile 375 Türk lirasının toplanarak 6.375,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, İstanbul (ANADOLU) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.10.2013 tarihli ve 2012/1285 esas, 2013/658 sayılı kararını kapsayan dosyasıyla ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un, “Birden fazla hükümdeki cezaların toplanması” başlığını taşıyan 99. maddesinin; “Bir kişi hakkında hükmolunan her bir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarım ayrı ayrı korurlar. Ancak bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107. maddenin uygulanabilmesi yönünden mahkemeden bir toplama kararı istenir” şeklindeki hükmü uyarınca, birden fazla hükümde yer alan cezalar sadece koşullu salıvermenin hesaplanması amacına dönük olarak infaz aşamasında toplanabilir, bunun dışında ise “cezaların içtimai” mümkün olmadığından hükmün açıklanmasında belirtilen doğrudan verilen adlî para cezası ile hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilen adlî para cezasının toplanamayacağı nazara alınmadan hükmün açıklanmasına yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 08.01.2014 gün ve 1587 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay C.Başsavcılığının 27.01.2014 gün ve KYB/2014/ 23783 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.


Gereği görüşülüp düşünüldü:

5237 sayılı TCK.nda para cezalarının içtimaının düzenlenmediği gibi 5275 sayılı Yasanın 99. maddesi gereğince her hüküm bağımsız olup farklı suçlardan verilen adli para cezası ile hapisten çevrilen para cezalarının infaz rejiminin farklı olduğu gözetilmeden hükümlüye verilen hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilme adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezalarının toplanması suretiyle 6375 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,

Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden İstanbul Anadolu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.10.2013 tarih ve 2012/1285 esas, 2013/658 sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), hükümden adli para cezalarının içtimaına ilişkin 5. fıkranın çıkarılmasına, yerine “ hükmedilen adli para cezalarının ayrı ayrı infazına” ibaresinin yazılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.