MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkındaki 21/09/2011 tarihli hükmün sanığın Güzelyalı Mahallesi Öğün Sokaktaki adresine 21/05/2012 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliğ edildiği, sanığın ise duruşmada Cumhuriyet Cad. Bayrak Sok.N:16 K:1 D:1 Güzelyalı Pendik/İstanbul adresini verdiği, duruşmada bildirdiği adres yerine farklı bir adrese tebliğ yapılması nedeniyle tebliğin usulüne aykırı olduğunun anlaşılması karşısında; sanık ..."ın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve temyiz isteminin reddine ilişkin İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15/07/2015 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mahkemenin 21.09.2011 gün, 2010/285 Esas ve 2011/356 sayılı hükmü ile sanık hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan TCK"nın 142/1-a maddesi gereğince 2 yıl hapis, 143. maddesi gereğince 1/6 oranında artırılarak 2 yıl 4 ay hapis, 35 maddesi gereğince 3/4 oranında indirilerek 7 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken "TCK"nın 142/a maddesi gereğince 2 yıl hapis, 35. maddesi gereğince 3/4 oranında indirilerek 8 ay hapis, 143. maddesi gereğince 1/6 oranında artırılarak 9 ay 10 gün hapis" cezasına hükmedildiği; bu kararın 29.05.2012 tarihinde kesinleştirilerek infaza verildiği, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının yazılı emir yoluyla kararın bozulması için dosyayı Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderdiği, hesap hatası sonucu verilen kararların mahalli Mahkemelerce düzeltilmesinin mümkün olduğundan bahisle yazılı emir yoluna gidilmediği;
Mahkemenin kararın hüküm kısmının düzeltilmesine dair 24/12/2014 tarihli ek kararın verildiği ancak kesinleştikten sonra el çekilen dosyada ek karar ile hükmün değiştirilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan ek kararın yok hükmünde olduğu tespit edilerek sanık hakkında 21/09/2011 tarihinde verilen hükme yönelik incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)21.09.2011 gün, 2010/285 Esas ve 2011/356 sayılı hükmü ile sanık hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan TCK"nın 142/1-a maddesi gereğince 2 yıl hapis, 143. maddesi gereğince 1/6 oranında artırılarak 2 yıl 4 ay hapis, 35. maddesi gereğince 3/4 orarında indirilerek 7 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken "TCK"nın 142/a maddesi gereğince 2 yıl hapis, 35. maddesi gereğince 3/4 orarında indirilerek 8 ay hapis, 143. maddesi gereğince 1/6 oranında artırılarak 9 ay 10 gün hapis" cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2)Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün çıkarılarak yerine; “1-a) Sanık ..."ın kamu kurumundan geceleyin hırsızlığa teşebbüs suçundan dolayı eylemine uyan TCK"nun 142/1-a maddesi uyarınca suçun işlenmesindeki özelliklere göre takdiren 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, b-TCK"nın 143. maddesi uyarınca sanığın cezası takdiren 1/6 oranında artırılarak 2 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, c-TCK"nın 35. maddesi uyarınca meydana gelen tehlikenin ağırlığına göre sanığın cezası 3/4 oranında indirilerek 7 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ve hüküm fıkrasından “T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığa atılı kamu malına zarar verme suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 152/1-a maddesinde öngörülen cezanın üst sınırının 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesi ile "altı" yıldan "dört" yıla indirilmesi karşısında,
28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 152/1-a maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçu ve TCK"nın 116/2-4 maddesinde düzenlenen işyeri dokunulmazlığının ihlali suçları için öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık genel dava zamanaşımının, suç tarihi olan 03.12.2005 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.