Esas No: 2022/111
Karar No: 2022/4271
Karar Tarihi: 10.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/111 Esas 2022/4271 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, tehdit ve cinsel taciz suçlarından 3.000 TL ve 2.800 TL adli para cezası ile cezalandırıldı. Mahkeme, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verdi. Ancak, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay kararına atıfta bulunularak, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiği belirtildi. Mahkemenin bu kararı, kanunlara uygun olmadığı gerekçesiyle bozuldu. Kanunlar arasında bağlantı kurarak, Sanık'a uygulanan ceza ile ilgili kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 106/1-1, 105/1, 105/2-d, 43/1, 62 ve 52/2, ve CMK'nın 309. maddesi.
"İçtihat Metni"
Tehdit ve cinsel taciz suçlarından sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1-1, 105/1, 105/2-d, 43/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası ve 2.800,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, cezalarının aynı Kanun'un 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair İmranlı Asliye Ceza Mahkemesinin 17.05.2018 tarihli ve 2017/14 Esas, 2018/45 sayılı kararını kapsayan dosya incelendiği, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 10.06.2020 tarihli ve 2019/27995 Esas, 2020/13032 Karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, anılan Mahkemesince sanık hakkındaki adlî para cezasının 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiş ise de, sanık hakkında neticeten adlî para cezasına hükmedilmesi karşısında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 09.11.2021 günlü, 94660652-105-58-1857-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdi kılınmakla gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İmranlı Asliye Ceza Mahkemesinin 17.05.2018 tarihli ve 2017/14 Esas, 2018/45 sayılı kararının CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı Kanun'un 309/4-d. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması ile hükmün diğer yönlerinin aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
