MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine mahkemece 14/09/2015 tarihli ek kararla HUMK 434. maddesi gereğince kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiş, bu karar da davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Dava; icra takibine konu edilen bonoda tahrifat yapıldığı iddiasına dayalı menfi tespit davasıdır.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece 14/09/2015 tarihinde verilen ek karar ile davalı tarafın muhtıraya rağmen eksik temyiz harcını tamamlamadığı gerekçesiyle davalı tarafın temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş, bu ek karar da davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı vekiline temyiz harç ve masrafların yatırılması için çıkartılan muhtıra gereğinin yerine getirilmediği ve Avukatlık Kanunu 41. maddeye göre davalı vekilinin çekilme dilekçesinin davalı asile tebliğ edilemediği dikkate alınarak yerel mahkemece davalının temyiz isteminden vazgeçildiğine yönelik olarak kurulan ek kararda usul ve yasaya aykırılık bulunmamaktadır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmü temyiz eden davalı vekilinin temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına ilişkin 14/09/2015 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, ek kararın ONANMASINA, fazla yatırılan peşin harcın istek halinde iadesine,
05/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.