Taraflar arasındaki “maddi tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çorlu 2.Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın kabulüne dair verilen 16.07.2009 gün ve 2004/231 E- 2009/217 K. sayılı kararın incelenmesi davalı Ö.B. ile davalı M.B. E. vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 25.04.2011 gün ve 2010/5058 -2011/4577 ayılı ilamı ile;
(...Dava, orman yangını nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar davalılardan M.B.E.ve Ö. B. tarafından temyiz olunmuştur.
Dosya içeriğinden, dava konusu olay nedeniyle davalılar Ö. B. ve K. D.hakkında açılan Çorlu 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2003/832 Esas sayılı dosyadaki ceza davasının devam ettiği anlaşılmaktadır.
Borçlar Yasası"nın 53.maddesi gereğince ceza mahkemesinin beraat kararı, hukuk yargıcı yönünden bağlayıcı değilse de ceza mahkemesince belirlenecek maddi olgular hukuk yargıcı yönünden de bağlayıcıdır. Dava konusu olayın özelliği nedeniyle ceza mahkemesindeki davanın sonucu beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir...)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı Ö. B.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, orman yangını nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece; verilen karar Özel Dairece; yukarıda yazılı gerekçelerle, karar ceza davasının bekletici mesele yapılmasına yönelik olarak bozulmuştur.
Yerel mahkemece; bozma kararından sonra dosyaya delil olarak ibraz edilen Çorlu 1.Asliye Ceza Mahkemesinin (17.06.2010 tarih ve E:2003/832, K:2010/553) dosyasında dava zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle verilen düşme kararına dayanılarak ilk hükümde direnilmiştir.
Hükmü temyize davalı Ö.B.getirmiştir.
Hukuk Genel Kurulu"ndaki görüşme sırasında; temyize konu direnme olarak adlandırılan kararın gerçekte yeni bir delile dayalı olarak oluşturulan yeni bir hüküm olup olmadığı; burada varılacak sonuca göre, bu hükmü temyizen inceleme görevinin Hukuk Genel Kurulu"na mı yoksa Özel Daire"ye mi ait olduğu hususu ön sorun olarak değerlendirilmiştir.
Bilindiği üzere; direnme kararının varlığından söz edilebilmesi için mahkeme bozmadan esinlenerek yeni herhangi bir delil toplamadan önceki deliller çerçevesinde karar vermeli; gerekçesini önceki kararına göre genişletebilirse de değiştirmemelidir (6217 sayılı Kanun"un 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu m.429).
Eş söyleyişle; mahkemenin yeni bir delile dayanarak karar vermiş olması halinde, direnme kararının varlığından söz edilemez.
Somut olaya gelince;
Mahkemece, bozmadan önce dosya arasında olmayan, yerel mahkemenin ve Özel Dairenin incelemesinden geçmeyen, bozmadan sonra dosya arasına konulan yukarıda belirtilen ceza mahkemesinin zamanaşımı nedeniyle verilen düşme kararına dayalı olarak karar verilmiş; karar gerekçesinde de bu delile açıkça dayanılmıştır.
Anılan kararın, yukarıda açıklanan ilke karşısında direnme olarak kabulü olanaklı değildir.
Bu nedenle; Mahkemenin, direnme olarak adlandırdığı temyize konu bu kararın, usul hukuku anlamında gerçek bir direnme kararı olmadığı; bozmadan sonra dosyaya ibraz edilen yeni bir delile dayalı olarak oluşturulmuş, Özel Dairesi"nce incelenmeyen belge ve delile dayalı yeni bir hüküm niteliğinde olduğu, her türlü duraksamadan uzaktır.
Bu durumda, kurulan bu yeni hükmün temyizen incelenmesi görevi ise, Hukuk Genel Kurulu’na değil, Özel Daireye aittir.
Hal böyle olunca; davalı Ömer Baykuş"un yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Özel Daireye, gönderilmelidir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Ömer Baykuş"un yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 4.HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE, 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440/1.maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.12.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.