Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/15345 Esas 2016/449 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15345
Karar No: 2016/449
Karar Tarihi: 08.02.2016

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/15345 Esas 2016/449 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 29/06/2015 tarihli ve 2015/110 esas, 2015/263 karar numaralı dosyasında görülen uyuşturucu madde ticareti yapma suçuna ilişkin olduğu belirtilen bir karardır. Kararda, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ile CMK'nın 324/4. maddesine eklenerek devlete ait yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verileceği belirtilmektedir. Dosyanın Yargıtay'a gönderilmesi için yapılan giderin henüz hesaplanmamış olduğu ve bu giderin hesaplanmasından sonra ortaya çıkan bakiyenin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması halinde hazine üzerinde bırakılabileceği belirtilerek, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilebileceği ifade edilmektedir. Kararın sonunda, TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin bir kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri; 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi, CMK'nın 324/4. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi ve TCK'nın 53. maddesidir.

20. Ceza Dairesi 2015/15345 E. , 2016/449 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 10 - 2015/284939
Mahkeme : KAHRAMANMARAŞ 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi-Numarası : 29/06/2015 - 2015/110 esas ve 2015/263 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
05.07.2012 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle CMK"nın 324/4. maddesine eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir.” şeklindeki cümle ile yargılama giderlerinin tahsili bakımından 6183 sayılı Kanun"un 106. maddesine atıfta bulunulduğu, anılan maddede “Yapılacak takip sonunda tahsili imkansız veya tahsili için yapılacak giderlerin alacaktan fazla bulunduğu anlaşılan ve 213 sayılı Kanun kapsamına giren amme alacaklarında 10 Türk Lirasına (10 Türk Lirası dahil), diğer amme alacaklarında 20 Türk Lirasına (20 Türk Lirası dahil) kadar amme alacakları, amme idarelerinde terkin yetkisini haiz olanlar tarafından tahsil zamanaşımı süresi beklenilmeksizin terkin olunabilir. Bakanlar Kurulu, bu tutarları topluca veya ayrı ayrı on katına kadar artırmaya yetkilidir” düzenlemesine yer verildiği, incelemeye konu dosyada, hüküm tarihi itibariyle yargılama giderleri 10.25 TL olarak hesaplamış ise de, hükmün kesinleşmesine kadar yapılan harcamaların tamamının yargılama giderleri kapsamında olması, dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi için yapılan giderin henüz hesaplanmamış olması ve bu giderin hesaplanmasından sonra ortaya çıkan bakiyenin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması halinde hazine üzerinde bırakılabilmesi, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesinin mümkün olması nedeniyle, tebliğnamede bu yönden düzeltilerek onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.