MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda, dosyanın tevdi edildiği uzlaştırma bürosunca yapılan işlemlerin tarafların uzlaşamamaları nedeniyle sonuçsuz kaldığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılana kaybolan aracı ile mallarını bulabileceğini söyleyerek ondan 200,00 TL aldığı, sonraki günlerde ise, mallarını bulduğunu, 12.000,00 TL karşılığında verebileceğini söylemesi üzerine, durumdan şüphelenen katılanın polislere ihbar etmesi nedeniyle yakalandığı anlaşıldığından, eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, hükmün verildiği sırada farklı yargı çevresinde bulunan Kocaeli ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olması ve bozma ilamı öncesi ile sonrasında savunmasının alınması yanı sıra bozma ilamının lehine olması nedeniyle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı Kanun’un 326/2. maddesi gereğince gıyabında dahi hüküm verilebileceğinin anlaşılması hususları birlikte değerlendirildiğinde, savunma hakkının kısıtlanmasından söz edilemeyeceğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş olup, sanığın aynı suç işleme kararı çerçevesinde şikayetçiden farklı zamanlarda değişik bahanelerle menfaat temin etmek istemesi nedeniyle cezasının TCK’nın 43. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanılarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "60 gün”, "50 gün” ve “1000 TL” adli para cezası terimlerinin tamamen çıkarılarak yerlerine sırasıyla "5 gün", “4 gün" “80,00 TL "adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.