Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17883 Esas 2014/4093 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17883
Karar No: 2014/4093
Karar Tarihi: 24.02.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17883 Esas 2014/4093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hüküm verilmiştir. Ancak adli para cezasının yanında belirlenen 1200 günlük ceza 900 gün olarak düzeltilerek, sanığın bazı haklarından yoksun bırakılmasına hükmedilmesi gerektiği fakat yasaya aykırı olmasına rağmen yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu durumun düzeltilebileceği ifade edilmiştir. Kararda TCK.nun 245/1, 43/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 62. maddesi ve TCK.nun 52/2. maddesi ve fıkrası geçmektedir.

8. Ceza Dairesi 2013/17883 E. , 2014/4093 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Sanık hakkında TCK.nun 245/1. maddesi uyarınca hapis cezasının yanında 600 gün olarak belirlenen adli para cezası TCK.nun 43/1. maddesi uyarınca 2/4 oranında arttırıldığında bulunacak sonucun 900 gün olacağı gözetilmeden, 1200 gün olarak hükmedilmesi suretiyle fazla adli para cezası tayini,

2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa TCK.nun 43/1. maddesi uyarınca yapılan arttırım sonucu bulunan hapis cezası yanında adli para cezasına esas alınan 1200 günün 900 güne, TCK.nun 62. maddesi uygulamasına yönelik paragraftaki 1000 günün 750 güne, TCK.nun 52/2. madde ve fıkrası gereğince belirlenen 20.000 TL"nin 15.000 TL"ye indirilmesi ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.