MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkek dava dilekçesinde herhangi bir delile dayanmamıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun "Dava dilekçesinin içeriği" başlıklı 119/1-e-f maddesinde; "Davacı, dava dilekçesinde, iddiasının dayanağı olan bütün vakıaların sıra numarası altında açık özetlerini ve iddia edilen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceğini açıkça göstermek zorundadır." hükmü bulunmaktadır. Somut olayda davacı-karşı davalı erkek açıkça tanık deliline dayanmadığı halde, mahkemece davacı-karşı davalının tanıkları dinlenerek davalı-karşı davacı kadına kusur yüklenmesi doğru olmamıştır. Bu nedenle davacı-karşı davalı erkeğin davasının reddi gerekirken kabulü doğru değilse de, erkeğin davasının kabulü temyiz edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa değnilmekle yetinilmiştir.
2-Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere delil olarak gösterilmeyen tanık beyanlarına dayanılarak davalı-karşı davacı kadına kusur yüklenemez. Mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen vakıalara göre davacı-karşı davalı erkeğin eşini aşağıladığı küfür ve hakaret ettiği, fiziksel şiddet uyguladığı, eşinin görüşünü almadan başka semtten ev alıp, bu eve taşınmaya zorladığı ve itiraz eden eşinin eşyalarını apartman boşluğuna bıraktığı boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu vakıalar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte olup, kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. Bu durumda tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak, davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m.174/1-2) reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 30.10.2017 (Pzt.)