Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3 delaletiyle 179/2, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alınarak yapılan incelemede:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 28.11.2017 tarih 2016/12573 esas, 2017/9494 karar sayılı ilamı ile "5271 sayılı CMK"nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki "hükmün açıklanmasının geri bırakılması"na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği; somut olayda, sabıkasız olan ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi talebi bulunan, dosyaya yansıyan zapta geçirilmiş olumsuz davranışları bulunmayan sanık hakkında, CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı hususunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi" gerekçesiyle mahkemenin 12.03.2015 tarih, 2014/352 esas, 2015/99 karar sayılı kararının bozulmasına karar verilmesine ve mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen bozma ilamını etkisiz kılacak şekilde, sabıkasız olan ve hakkında TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulanan sanık hakkında " kişilik özelliği ile yargılama sürecindeki tuıtum ve davranışları" şeklindeki dosya kapsamına uymayan yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.