MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma


Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına dair Dairemizin 07.12.2016 gün ve 11118-15687 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istekleri yersizdir.
2-Mahkemece karşılıklı boşanma davalarının (TMK m. 166/1) yapılan yargılaması sonucunda taraflarca açılan her iki boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine, tarafların eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş, verilen karara karşı davacı- karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, tedbir nafakası yününden temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 07.12.2016 tarihli ilamı ile” davalı-karşı davacı erkeğin içki ve kumar alışkanlığının olduğu, birlik görevlerini ihmal ettiği, davacı-karşı davalı kadının ise güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu ve birlik görevlerini ihmal ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı davalı kadın daha ağır kusurlu olup, davalı-karşı davacı erkek yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. Mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı- karşı davacı erkeğin maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.“ şeklindeki gerekçe ile hükmün maddi ve manevi tazminat yönünden davalı-karşı davacı erkek lehine bozulmasına diğer yönlerden ise onanmasına karar verilmiş, davacı-karşı davalı kadın tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Dosyanın yeniden yapılan incelemesinde; karar düzeltme incelemesi sırasında davalı-karşı davacı erkeğin 10.06.2017 tarihinde vefat ettiği davalı-karşı davacı erkeğin mirasçısı tarafından gönderilen dilekçe ile anlaşılmaktadır. Boşanma hükmü kesinleştikten sonra davalı-karşı davacı erkek ölmüştür. Bu durumda boşanmanın eki niteliğindeki maddi ve manevi tazminat taleplerinin tereke bağlamında mirasçılara intikal edebilmesi için Ölümden önce doğması ve hüküm altına alınması gerekir. Diğer bir deyişle ölüm tarihi itibariyle kazanılması kesinleşmiş olan maddi ve manevi tazminat varsa takip eden mirasçıları lehine külli halef olarak tazminat hakkı doğmaktadır. Tazminat taleplerinin kabulü yönünden hüküm kesinleşmeden davalı-davacı erkek vefat ettiğinden erkeğin maddi ve manevi tazminat istekleri mirasçılara intikal etmeyeceğinden davalı-karşı davacı erkeğin tazminat taleplerinin reddi sonucu itibariyle doğrudur. O halde karar düzeltme sırasında davalı- karşı davacı erkek vefat ettiğinden bu sebeple davacı-karşı davalı kadının karar düzeltme talebi yerinde görülmekle Dairemizin 07.12.2016 tarih ve 2015/111188 esas, 2016/15687 karar sayılı maddi ve manevi tazminata yönelik bozma ilamının 2. bendinin kaldırılmasına, davalı-karşı davacı erkeğin tazminat taleplerinin reddinin sonucu itibariyle doğru olması nedeniyle bu yönden de hükmün onanmasına, davacı-davalının diğer karar düzeltme isteklerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı-karşı davalı kadının karar düzeltme isteğinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440-442. maddeleri gereğince kısmen kabulü ile Dairemizin 07.12.2016 tarih ve 2016/11118 esas, 2016/15687 karar sayılı bozma ilamının maddi ve manevi tazminata yönelik 2. bendinin kaldırılmasına, hükmün yukarıda açıklanan sebeple davalı-karşı davacı erkeğin tazminat taleplerinin reddi yönünden de ONANMASINA, diğer karar düzeltme itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, istek halinde karar düzeltme harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 30.10.2017 (Pzt.)