MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

A)Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi:
TCK"nin 268. maddesinde tanımlanan başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçunun oluşması için, failin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanması; TCK"nin 267/1. maddesinde tanımlanan “iftira” suçunun oluşması için ise, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunmak suretiyle işlemediğini bildiği halde hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmesi gerekir.
Somut olayda; Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan soruşturma sırasında, uyuşturucu madde taşıyan araca öncülük yapan ... plakalı aracın Mersin ilinden ... adına kiralanmış olması nedeniyle şikayetçi ...’ün de soruşturmaya dahil edildiği, bu soruşturma kapsamında ... hakkında yakalama emri düzenlenmesi üzerine ... olduğu sanılan sanığın yakalandığı ve Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığınca alınan ifadesi sırasında kendisini ... olarak tanıttığı, aynı gün tutuklama istemiyle sulh ceza hakimliğine sevk edildiğinde ise gerçek kimliğini söylediği ve tutuklandığı; soruşturma aşamasında alının bilirkişi raporunda, araç kiralama sözleşmesindeki ... olarak atılan imzanın sanığa ait olmadığının belirtildiği; olayın diğer faillerinin sanığı ve ... isimli kişiyi tanımadıklarını söyledikleri sanığın, uyuşturucu madde taşıyan araca öncülük eden 33 TZ 42 plaka sayılı aracı, ... kimliği ile kiraladığına ilişkin delil bulunmadığı anlaşıldığından; sanığın fiilinin, başkasının kimlik bilgilerini kullanmak suçunu oluşturmayacağı, ancak yakalandığında kendisini ... olarak tanıtıp kimlik ibraz etmesi ve bu kimlikle ifade tutanağı düzenlenmesi nedeniyle fiilinin, TCK’nin 206. maddesinde düzenlenen “resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, bu suç yerine “başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak” suçundan hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
B)Resmi Belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi:
Gerekçeli karar başlığında hatalı olarak 14/12/2011 olarak yazılmış olan suç tarihinin mahallinde sanığın sahte sürücü belgesi ile yakalandığı tarih olan 25/01/2012 olarak düzeltilmesi; suça konu olan belge aslının akıbeti hakkında Mahkeme tarafından ayrıca karar verilmesi; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığın suçunun sübutu kabul edilmiş ve niteliği doğru olarak belirlenmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 04/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.