MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun kayden 12.03.1994 doğumlu olup nüfusa tescil tarihinin 07.02.1995 olması ve sanık müdafiin temyiz dilekçesinde yaş itirazında bulunması karşısında suçun unsurları ile niteliğine etkisi bakımından mağdurun mernis doğum tutanağı getirtilerek, hastane doğumlu olup olmadığının araştırılması, hastanede doğmadığının anlaşılması durumunda yaş tespitine esas olacak kemik grafileri çektirilip Adli Tıp Kurumuna sevki ile iddia edilen suç tarihlerindeki gerçek yaşının bilimsel olarak saptanmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Adli Tıp Kurumunun yerleşik uygulamasına göre çocuklarda ruh sağlığı raporunun olaydan altı ay geçtikten sonra verilebileceği hususu dikkate alınmaksızın 12.09.2011 tarihinde gerçekleşen olayla ilgili olarak sevk edildiği Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesinde 15.12.2011 günü yapılan muayenesi sonrası düzenlenen raporda mağdurun ruh sağlığının bozulduğu belirtilmesine karşılık anılan rapor sanık hakkında TCK"nın 103/6. maddesinin uygulanması hususunda geçerli ve yeterli olmadığından, mağdurun çocuğun basit cinsel istismarı eyleminden dolayı ruh sağlığının bozulup bozulmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulu ya da Adli Tıp Kurumu Kanununun 7, 23 ve 31. maddeleri gereğince usulüne uygun şekilde teşekkül ettirilmiş Yüksek Öğrenim Kurumlarından veya birimlerine bağlı hastanelerden birisine sevk edilip yeni rapor aldırıldıktan sonra sanıkla ilgili olarak TCK"nın 103/6. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı da değerlendirilerek mahkûmiyetine karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.