Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4141 Esas 2019/2811 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 06.07.2010 günü saat 22:00 sıralarında sanık sürücü ...’in yönetimindeki otomobil ile yerleşim yeri içinde, iki yönlü yolda ... Mahallesi ... Caddesi üzerinde seyrederek olay yeri kavşağa gelip 124.Sokak yönüne sağa dönüş yapıp No:1 önlerine geldiği sırada, yol kenarında, yolun bir kısmını işgal eder vaziyette düğün yerinde halay çekmekte olan babasının yanından yolun karşı tarafına geçmekte olan 2006 doğumlu yaya ..."a aracının ön kısmı ile çarpması ile yaya çocuğun basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralandığı olayda, sanığın tali kusurlu olduğu da gözetilerek oluşa uygun olacak şekilde hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, fazla surette ceza tayini suretiyle teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmesi,
2- Sanığın kovuşturma aşamasındaki beyanına göre, fayans ustası olarak çalıştığı ve gelirinin ise 1000TL civarında olduğunu belirtmesi ve üzerine kayıtlı malvarlığı bulunduğuna dair de delil bulunmaması karşısında, sanık hakkında tayin edilen cezanın, “sanığın ekonomik ve sosyal durumuna göre” şeklindeki dosya içeriğine uymayan gerekçe ile günlüğü 40 TL"den paraya çevrilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.