Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5539 Esas 2019/16770 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5539
Karar No: 2019/16770
Karar Tarihi: 31.10.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5539 Esas 2019/16770 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum olmasını onadı. Ancak, mala zarar verme suçundan kaynaklanan cezanın doğrudan hükmolunan adli para cezası olduğu için temyiz edilemeyeceği belirtildi. Bu noktada, Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde gereğince sanığın temyiz talebi reddedildi. Anayasa Mahkemesi'nin belirli bölümlerinin iptal ettiği TCK'nın 53. maddesi hakkında da açıklamalarda bulunuldu. Bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının, hapis cezasının infaz aşamasında da uygulanabileceği belirtildi. Kanunlar ise 6217 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu olarak açıklandı.

2. Ceza Dairesi 2019/5539 E. , 2019/16770 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 31.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.