Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4536 Esas 2018/1412 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4536
Karar No: 2018/1412
Karar Tarihi: 12.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4536 Esas 2018/1412 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen hüküm temyiz edildiğinde, tebligatın doğru şekilde yapılmadığı gerekçesiyle temyiz talebinin reddedildiğini belirtti. Kanun uyarınca, tebligat öncelikle sanığın bildirdiği son adrese yapılmalı, bu adresin uygun olmadığı tespit edilirse veya tebligat başarısız olursa, muhatabın adres kayıt sisteminde belirtilen yerleşim yeri adresi veya bilinen en son adresi kullanılmalıdır. Kararda, sanığın son adresine tebliğin yapıldığı ancak iade edildiği ve MERNİS adresinin araştırılmadığı belirtilirken, Anayasa Mahkemesi'nin geçerliliği sona eren bir kanun maddesiyle ilgili verdiği iptal kararlarının infaz aşamasında da uygulanabileceği belirtilmiştir. Detaylı olarak, Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi ve 7201 sayılı Kanun'un 21 ve 35. maddeleri açıklanmıştır.

17. Ceza Dairesi 2017/4536 E. , 2018/1412 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle sanığın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir. Bir adrese ilk defa tebligat yapılacaksa 7201 sayılı Kanunu"nun 21, daha önce tebligat yapılmış adrese tekrar tebligat yapılacaksa da aynı Kanunu"n 35. maddesine göre tebliğ işlemi gerçekleştirilecektir.
İncelemeye konu dosyada, gerekçeli kararın sanığın mahkemede bildirdiği en son adrese tebliğe çıkarıldığı, bila tebliğ iade edilmesi üzerine MERNİS adresinin araştırılması gerekirken doğrudan Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği bu nedenle de usulsüz olduğu ve 03.10.2012 tarihli temyizin süreden reddine ilişkin ek kararın kaldırılmasıyla yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."nün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.