MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle sanığın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir. Bir adrese ilk defa tebligat yapılacaksa 7201 sayılı Kanunu"nun 21, daha önce tebligat yapılmış adrese tekrar tebligat yapılacaksa da aynı Kanunu"n 35. maddesine göre tebliğ işlemi gerçekleştirilecektir.
İncelemeye konu dosyada, gerekçeli kararın sanığın mahkemede bildirdiği en son adrese tebliğe çıkarıldığı, bila tebliğ iade edilmesi üzerine MERNİS adresinin araştırılması gerekirken doğrudan Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği bu nedenle de usulsüz olduğu ve 03.10.2012 tarihli temyizin süreden reddine ilişkin ek kararın kaldırılmasıyla yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."nün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.