Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/13774 Esas 2017/1740 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/04/2014 tarih ve 2013/228-2014/66 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından taraflar arasında sözleşmeye uygun olarak davalı şirkete taşıma hizmeti verildiğini ancak davalının taşıma bedelini ödemediğini, davalı şirket aleyhine 671055 no.lu faturaya dayalı olarak icra takibi başlatıldığını, davalının icra takibine yönelik itirazının haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamını, davalının % 20"den aşağı olmamak kaydı ile icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili şirket ile davacı şirket arasında bir dağıtım sözleşmesi akdedildiğini, işbu sözleşme uyarınca davacı şirketin müvekkiline ait ürünleri ulaştırılması gereken bölgelere belirlenen zamanda teslim etmeyi taahhüt ettiğini ancak davacının belirlenen sevk zamanlarında ürünleri teslim almaya gelmediği ve ürünleri ulaştırması gereken bölgelere zamanında sevk etmediğini, gerçekleştirdiği sevkler sırasında ürünlerin hasar görmesine yol açarak müvekkili şirketi maddi zarara uğrattığını ve müvekkili şirketin müşterileri nezdindeki itibarını zedelediğini, bu sebeplerle taraflar arasındaki sözleşmenin müvekkili şirket tarafından tek taraflı olarak feshedildiğini, davacının iddialarının haksız ve dayanaksız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacının takibe konu yaptığı faturaların davalı şirketin ticari defter ve kayıtlarında yer almadığı, tebliğ edilmediği, fatura konusu hizmetin verildiğine dair bir belgenin sunulamadığı, dava konusu faturanın kapsamının ve hizmetin verildiğinin ispat yükünün davacıda olduğu, davacının davasını diğer delillerle ispatlayamadığı, teklif edilen yeminin de davalı yetkilisince eda edildiği gerekçesiyle davanın reddine, karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.