21. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/5010 Karar No: 2017/9869 Karar Tarihi: 28.11.2017
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/5010 Esas 2017/9869 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2017/5010 E. , 2017/9869 K.
"İçtihat Metni"
... İHBAR OLUNANLAR: 1-....
İLK DERECE MAHKEMESİ : ....
K A R A R
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 20.07.2016-02.12.2016 tarihleri arasında 5.000 TL, 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01.01.2017 tarihinden sonra verilen karar için 41.530,00 TL"dir. Dosya içeriğine göre İlk Derece Mahkemesince verilen maddi tazminat taleplerinin davadan sonra karşılanmış olması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına, 15.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine dair hükmü davalılar ... ve ... vekillerinin istinaf kanun yoluna başvurmaları üzerine ... Dairesince davalılar ... ve ... vekillerinin diğer istinaf nedenlerinin reddine, manevi tazminata ilişkin istinaf başvurularının kabulü ile ..... Sayılı kararının kaldırılmasına, davacının maddi tazminata yönelik talebinin davadan sonra karşılanması ve davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Verilen bu kararı davacı vekili temyize getirmekte olup temyiz dilekçesinde mahalli mahkeme tarafından verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğunu, .... Dairesi"nce verilen kararın bozulmasını talep ettiği görülmektedir. Yerel Mahkemece hükmedilen manevi tazminat tutarı 15.000,00 TL olup .... Hukuk Dairesi"nce hükmedilen manevi tazminat tutarı 1.500,00 TL"dir. Bu durumda davacı vekili ilk derece mahkemesinin kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirtmesi karşısında temyize getirilen uyuşmazlığın değeri 13.500,00 TL"dir. Bu değerin yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, mahkeme kararının temyiz kabiliyeti yoktur. ./..
Temyiz edilen miktar karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacının temyiz istemi manevi tazminata yönelik olduğundan H.M.K."nun 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca REDDİ gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesinliği nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 28.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.