Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/2465 Esas 2015/1889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 24. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/11/2013
NUMARASI : 2009/258-2013/702

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar asıl davanın davacıları ve davalı vekilleri tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;


-KARAR-

Asıl ve birleşen davalar, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Davacılar, mirasbırakanın maliki olduğu 47 parsel sayılı taşınmazdaki 7 nolu bağımsız bölümü davalıya bağış suretiyle temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek miras payları oranında tapu iptal ve tescile karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, davacıların saklı paylarına dokunulmadığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacıların saklı paylarına tecavüz edildiği gerekçesi ile tenkise karar verilmiştir.
Miras bırakanın 28.8.1997 tarihli resmi senet ile maliki olduğu 7 nolu bağımsız bölümü bağış suretiyle davalıya temlik ettiği, murisin 30.6.2009 tarihinde ölümü ile ikinci eşi davalı ile ilk eşinden olma çocukları davacıların kaldığıkayden sabittir.
Hemen belirtilmelidir ki, bağış, geçerli bir işlem olup koşullarının varlığı halinde ancak tenkise tabi olur ve bağış suretiyle yapılan temlikler bakımından 1.4.1974 tarih 1/2 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri yoktur.
Somut olayda dava dilekçesi ile yargılama sırasında verilen 7.6.2011 tarihli dilekçede ve tüm aşamalarda, miras payları oranında tapu iptal ve tescil isteğinde bulunulduğu, tenkis yönünden bir isteğin olmadığı açıktır.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, tenkis isteği olmadığı halde HMK"nun 26. maddesi gözardı edilerek yazılı olduğu biçimde hüküm kurulması doğru olmadığı gibi, kabule göre de; çekişme konusu bağımsız bölümün taksiminin mümkün olmadığı saptanmasına rağmen TMK nun 564. maddesine aykırı olarak davacılara taşınmazda pay verilmesi de isabetsizdir.
Davalının yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.