Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5542 Esas 2018/1392 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5542
Karar No: 2018/1392
Karar Tarihi: 12.02.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5542 Esas 2018/1392 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye ceza mahkemesi, bir kişinin hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmesine karar vermiştir. Ancak, mahkemenin verdiği kararın kanun yolu bildirimi bölümünde yanıltıcı bir ifade kullanılarak sanığın temyiz süresi konusunda yanlış bilgilendirildiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, karar sanığın usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilmediği ve karar tarihi ile inceleme tarihi arasındaki süre nedeniyle ceza zamanaşımının gerçekleştiği gerekçesiyle davada bozulmuştur. Ayrıca, sanık hakkında açılan kamu davaları da zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.
Kanun maddeleri:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 151. maddesi (hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına ilişkin cezaların belirlenmesi)
- 66/1-e maddesi (ceza zamanaşımı süresinin belirlenmesi)
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35/son maddesi (kararın tebliğ edilmesi sürecinin belirlenmesi)
- 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi (davaların zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi)
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi (sanığın hakları ve yükümlülükleriyle ilgili hükü

17. Ceza Dairesi 2017/5542 E. , 2018/1392 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkemenin 25.02.2009 tarihli kararının sanığın yüzüne karşı verildiği ancak kararın kanun yolu bildirimi bölümünde"...tefhim ve tebliğden itibaren..." denilerek temyiz süresinin başlangıcı yönünden yanıltıldığı ve kararın sanığa Burdur Cezaevi"nde davetiye tebliği ile tebliğ edilerek 5271 sayılı CMK"nın 35/son maddesi uyarınca kendisine okunup anlatılmadan tebliğ edilmesi nedeniyle usulüne uygun olmadığı ve bu şekilde sanığın kararı süresinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 151. maddelerindeki öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli zamanaşımının, karar tarihi olan 25.02.2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.