Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/468 Esas 2019/11920 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalıların sürücü ve maliki olduğu trafik sigortası bulunmayan aracın davacıya çarpmak suretiyle yaralanmasına sebep olduğunu belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 3.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davacının tüm davalıları maddi ve manevi tüm zararlarından dolayı ibra etmiş olduğundan açmış olduğu davanın hakkını açıkça kötüye kullanılması niteliğinde olduğundan mevcut feragatname ve ibraname nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava cismani zarar nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
2918 Sayılı Yasanın 111. maddesinde "Bu Kanunla öngörülen hukuki sorumluluğu kaldıran veya daraltan anlaşmaların geçersiz olduğu, tazminat miktarlarına ilişkin olup da yetersiz veya fahiş olduğu açıkça belli olan anlaşmalar veya uzlaşmaların yapıldıkları tarihten başlayarak iki yıl içinde iptal edilebileceği" düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta 06.12.2011 tarihinde davalıların işleten ve sürücüsü olduğu trafik sigortası bulunmayan aracın karıştığı kazada davacı yaralanmıştır.
17.12.2014 tarihinde davacı tarafından davalılar aleyhine eldeki dava açılmıştır.
Davacı tarafından düzenlenen ve işleten-sürücü-güvence hesabının kazadan dolayı ibra edildiklerine ilişkin Erdemli 1.Noterliği"nin 21.11.2014 tarihli ibraname beyanname feragatname isimli belge dosyaya sunulmuş ibra ve feragata dayanılarak davacının maddi ve manevi tüm haklarını aldığı buna rağmen iş bu davanın açılmasının hakkın kötüye kullanımı olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Oysa ibraname ve feragatın düzenlendiği tarih ile dava tarihi arasında 2918 Sayılı Yasanın 111. maddesinde öngörülen iki yıllık hak düşürücü süre geçmeden dava açılmıştır. Keza ibraname ve feragat herhangi bir bedel ihtiva etmediğinden makbuz niteliğini de taşımamaktadır.
Bu halde ibraname ve feragatın bedel ihtiva etmemesi ve davanın iki yıllık hak düşürücü süre içerisinde açılması nedeniyle ibraname ve feragata hukuki bir değer izafe edilmesi mümkün değildir.
Bu durumda hukuken bir değer ifade etmeyen ibraname-feragatnameye göre davanın reddi doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 12.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.