Kaybolmuş veya Hata Sonucu Ele Geçmiş Eşya üzerinde Tasarruf Değişen suç vasfı sebebiyle hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11490 Esas 2020/1872 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kaybolmuş veya Hata Sonucu Ele Geçmiş Eşya üzerinde Tasarruf (Değişen suç vasfı sebebiyle hırsızlık)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın tekerrüre esas sabıkası olduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK’ nun 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın suça konu cep telefonunun arkadaşı olan ve olay günü aynı kafede birlikte bulundukları katılana ait olduğunu bildiğinin anlaşılması karşısında; eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu ve bu suçtan kamu davası açılması sağlanıp birleştirilerek sanığın hırsızlık suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeden suç vasfında ve delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek TCK’nun 160.maddesinde düzenlenen kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçu olarak nitelendirilmesi suretiyle sanığın yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğunun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
3- T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,


Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.