MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan TCK"nın 157/1, 52/2 ve 53 maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 9.000 TL adli para cezası,
Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan ise TCK"nın 157/1, 52/2 ve 53 maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 6.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün, sorgusunda bildirdiği en son adrese tebliğ edilmeyerek doğrudan mernis adresine tebligat yapıldığı, bu itibarla 07.01.2012 tarihli tebligatın usulsüz olduğu, bu nedenle sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında mağdur ..."ın "müşteki" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Sanıklar ... ve ... suç tarihinde araçla mağdur ..."ın evinin önüne geldikleri, mağdura zekat vermek istediklerini, mahallede ihtiyaç sahibi olup olmadığını sordukları, mağdurun da ileride evi olan iki çocuğun yardıma muhtaç olduğunu bildirdiği, sanıklar ellerindeki yabancı ülke parasını gösterip bunlardan birisinin 800 TL yaptığını, kendilerinin yarısını vereceklerini belirtip mağdurdan bozuk parası olup olmadığını sordukları, bunun üzerine mağdur zarf içerisinde 4.000 TL getirdiği, daha sonra sanıkların mağduru camiye götürme bahanesiyle araca aldığı, caminin yanında mağdurun araçtan indiği, sanıklar zarfın üzerine adreslerini yazacaklarını belirtip mağdurun elinden zarfı istedikleri, zarfın içerisindeki parayı aldıktan sonra mağdura zarfı iade ettikleri ve hızla olay yerinden uzaklaştıkları anlaşıldığından dolandırıcılık suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olmaması,
2-Sanık ... hakkında verilen cezanın TCK"nın 58/6 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, mahkumiyet hükmünde tekerrüre esas iki ilam gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, (1)TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi, (2) sanık ... hakkındaki hükme yönelik aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle halen yürürlükte bulunan 326/son maddesinde belirtilen, lehe temyiz davası üzerine aleyhe değiştirilmemesi kuralı uyarınca, sabıkasındaki tekerrüre esas olabilecek ilamlardan ceza miktarı bakımından en hafif olanının dikkate alınması gerektiği de gözetilerek, tekerrüre ilişkin bölümün çıkartılarak yerine, “sanığa ait adli sicil kaydına göre, ..Asliye Ceza Mahkemesinin 26/12/2008 tarih, 2008/248 Esas, 2008/775 Karar sayılı kesinleşme tarihi 09/02/2009 olan 3 ay hapis cezasına mahkumiyet kararı nedeniyle, sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına"" şeklinde yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.