Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5410 Esas 2021/1584 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5410
Karar No: 2021/1584

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5410 Esas 2021/1584 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından verilen ve karşılıklı boşanma davasıyla ilgili olan bir kararın temyiz incelemesi yapılmak üzere duruşma için belirlendiği belirtilmektedir. Davalı-davacı erkeğin tüm itirazları yersiz bulunurken, davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminatları yetersiz bulunmuş ve daha uygun miktarlarda belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesine atıfta bulunulmuştur. Kararın bozulması gerektiği belirtilerek, ilgili harçların Musa ya da Cevriye'ye yüklenmesi ve dosyanın ilgili yerlere gönderilmesi karara bağlanmıştır.
Detaylı olarak bahsedilen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (tazminat hükümleri).

2. Hukuk Dairesi 2020/5410 E. , 2021/1584 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuku dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından aleyhine hükmedilen maddi ve manevi tazminat, yoksulluk nafakası ve vekalet ücreti yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise velayet düzenlemesi ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 23.02.2021 günü duruşmalı temyiz eden davalı-davacı ... vekili Av. .... ile karşı taraf temyiz eden davacı-davalı ... vekili Av. ....l geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 3.050 TL vekalet ücretinin Musa"dan alınarak Cevriye"ye verilmesine, aşağıda yazılı harcın Musa"ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 23.02.2021 (Salı)