Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/4828 Esas 2018/2998 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4828
Karar No: 2018/2998
Karar Tarihi: 28.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/4828 Esas 2018/2998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararının temyiz incelemesini yapmıştır. Hüküm, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiş ve usul ve yasalara aykırılık olmadığını belirtmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle, sanığın seçme ve seçilme haklarının yoksun bırakılması hükmü uygulanamaz hale gelmiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasından \"TCK'nın 53. maddesine ilişkin bölüm\" çıkarılarak, yerine sanığın cezalandırılmasına yönelik yeni bir karar eklendiği belirtilmiştir. Buna göre, sanık, hapis cezası sona erinceye kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılacak, ceza tamamlanınca tekrar haklarına sahip olacaktır. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nın 53. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu yer almaktadır.

13. Ceza Dairesi 2016/4828 E. , 2018/2998 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesine ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.