Hırsızlık suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 143/1, 168/1 ve 62.maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2016 tarihli ve 2014/383 esas, 2016/13 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/12/2016 gün ve 11209/2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/2017 gün ve 2016/402405 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunu gece vakti işlediği nazara alındığında, hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b gereğince hükmedilecek temel cezanın suç tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı Kanun"un 143.maddesi uyarınca en fazla üçte birine kadar artırılabileceği gözetilmeden, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 143.maddesi gereğince yarı oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yokluğunda verilen hükmün, Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın ek savunmasının alındığı 27.11.2015 tarihli ifadesi sırasında bildirdiği ve aynı zamanda mernis adresi olan adresinde Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmakla birlikte, UYAP kayıtlarına göre tebligatın yapıldığı 02.03.2016 tarihinde sanığın Manisa E tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunması nedeniyle tebligatın usulüne uygun olmadığı, dolayısıyla hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, 18.01.2016 tarihli kararın sanığa tebliğ edilip, usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (İZMİR) 18. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 18.01.2016 tarih ve 2014/383 E., 2016/13 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 01.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.